Γιατί η περιοχή προσεδάφισης του InSight είχε σχήμα οβάλ;

Της Βασιλικής Γερμάνη

Η διαστημοσυσκευή InSight της NASA άγγιξε τον Άρη στις 26 Νοεμβρίου, και ξεκίνησε την αποστολή της να μελετήσει τα "Marsquakes", δηλαδή τους σεισμούς και τον πυρήνα του κόκκινου Πλανήτη. Τα όρια της περιοχής προσεδάφισης του InSight, σχηματίζουν ένα μεγάλο ωοειδές σχήμα, στην περιοχή Elysium Planitia. Όπως είναι λογικό, το σημείο αυτό επιλέχθηκε γιατί ήταν όσο το δυνατόν πιο επίπεδο, άλλωστε δεν υπάρχει νόημα να ρίξουμε ένα κομμάτι εξοπλισμού αξίας περίπου ενός δισεκατομμυρίων δολαρίων σε βραχώδες μέρος.

Γιατί όμως η μεγάλη αυτή οβάλ μορφή;

Σύμφωνα με τον επιστήμονα του εργαστηρίου Jet Propulsion Matt Golombek το InSight θα μπορούσε να προσγειωθεί σχεδόν παντού σε μια ελλειπτική περιοχή μήκους περίπου 130 χιλιομέτρων, 27 χιλιόμετρα ευρύτερα της περιοχής αυτής.

Οποιοδήποτε σκάφος επιχειρήσει προσεδάφιση στην ατμόσφαιρα του Άρη με μεγάλη ταχύτητα θα έχει μια ελλειπτική ζώνη προσεδάφισης είπε, ο Golombek στο Live Science. Ωστόσο, το InSight ήταν σε μειονεκτική θέση, διότι θα χρησιμοποιούσε ένα λιγότερο ακριβές (και λιγότερο ακριβό) σύστημα προσγείωσης από ό,τι το Curiosity το 2012, ή το Mars 2020 που αναμένεται κάποια στιγμή την επόμενη δεκαετία.

Το ελλειπτικό σχήμα είναι το αποτέλεσμα δύο παραγόντων, δήλωσε: η γωνία με την οποία ένα Lander (το “διαστημόπλοιο” που προσεδαφίζεται σε έναν πλανήτη, δορυφόρο κ.λ.π) εισέρχεται στην ατμόσφαιρα του Άρη και την απρόβλεπτη ταλάντωση που παθαίνει κατευθυνόμενο προς τα κάτω.

Η είσοδος σε μια ατμόσφαιρα με μεγάλη ταχύτητα απαιτεί ότι και ένα αεροπλάνο, να “πιάσει” αρκετό αέρα για να επιβραδύνει χωρίς να καεί ή να σπάσει στην επιφάνεια, αλλά όχι τόσο πολύ που να αναπηδήσει στο διάστημα. Για να γίνει αυτό, το InSight χτύπησε την ατμόσφαιρα σε γωνία 12 μοιρών, είπε ο Golombek. Αυτό σημαίνει ότι είχε πολλή πλευρική ορμή τόσο κατά την διάρκεια της πτώσης αλλά και όταν έφτασε πάνω από την επιφάνεια.

Καθώς το Lander “βυθίζονταν”, απρόβλεπτα ρεύματα στον αέρα του Άρη το χτυπούσαν από όλες τις μεριές κάνοντάς το να ταλαντεύεται. Η επίδραση αυτών των ταλαντώσεων ενισχύονταν από την ορμή, καθιστώντας δύσκολη την πρόβλεψη του ακριβούς σημείου όπου θα έφτανε το InSight.

Έτσι, ακόμα κι αν ο άνεμος μπορεί να μετατοπίσει το χώρο προσεδάφισης περίπου 27 χιλιόμετρα, oι ίδιες οι δυνάμεις αυξάνουν και το πλάτος της πιθανής περιοχής προσγείωσης σε 209.3 χιλιόμετρα κατά μήκος της κατεύθυνσης του ταξιδιού. Δικαιολογώντας έτσι το σχήμα της τεντωμένης έλλειψης .
 
Η NASA είχε ελέγξει εξονυχιστικά ολόκληρη τη ζώνη προσεδάφισης και όπως αποδείχθηκε ήταν αρκετά ασφαλής παρά την αβεβαιότητα που υπήρχε.

Πράγματι το InSight προσεδαφίστηκε με επιτυχία την Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2018 11:52:59 a.m. PT (2:52:59 p.m. ET) .